كوشآداسي كه به معناي جزيرهي پرنده است، در ۷۱ كيلومتري شهرستان مركزي استان آيدين و در نوار ساحلي منطقهي اژه واقع شده است و بر اساس سرشماري سال ۲۰۰۸ ميلادي، ۵۸٬۶۵۰ نفر و بر اساس برآوردهاي سال ۲۰۰۹ ميلادي ۶۲٬۶۳۷ نفر جمعيت دارد.
اين شهرستان كه از شمال با سلجوق و پاموجاك و از جنوب با شبهجزيرهي ديلك همسايه است، در كانون مراكز مهم گردشگري از جمله ازمير، مريم آنا (خانه حضرت مريم)، ميلت، ديديم، پاموكاله، مارماريس و بودروم قرار دارد. بندر كوش آداسي به علت نزديكي به جزيرهي يوناني "ساموس" براي گردشگراني كه به تركيه سفر ميكنند، از جذابيت خاصي برخوردار است. از بندر كوش آداسي، در ماههاي بهار و تابستان، سفرهاي منظم با قايقهاي موتوري به جزيرهي يوناني ساموس برگزار مي شود. بندر كوش آداسي يكي از بنادر مهم منطقه است.
در مورد تاريخ اين شهر اينگونه ميتوان گفت كه شهر "افسوس" در ۳۰۰۰ ق.م. توسط ايونيها در نزديكي كوش آداسي كنوني تاسيس شد. اين شهر در سال ۵۴۶ قبل از ميلاد به تصرف ايرانيان درآمد. در سال ۲۰۰ قبل از ميلاد امپراتوري روم اين شهر را به تصرف خود درآورد و بعد از تقسيم امپراتوري رم، امپراتوري رم شرقي بر اين شهر تسلط يافت. يك زلزله باعث تغيير مسير رودخانه، آبوهوا و در نتيجه نابودي شهر افسوس در نزديكي كوشي آداسي گرديد و بندر جديدي با نام يوناني اسكالا نُوا (اسكلۀ نو) در محل كنوني كوش آداسي تأسيس شد و جاي بندرگاه افسوس را گرفت. پس از حملهي سلطان محمد فاتح، اين شهر در سال ۱۴۱۳ توسط امپراتوري عثماني اداره ميشد. در دوران سلطنت عثمانيها، اسكالا نوا به داشتن ساختمانهاي با شكوه شهرت داشت.
كاروانسراي اوكاز محمد پاشاه، دروازه قلعه، ديوارها، مساجد و همچنين ارگ قلعه در جزيرهي كبوتر، از جمله بناهايي هستند كه ميتوان معماري دورانعثماني را به وضوح در آنها مشاهده كرد.
پس از جنگ جهاني اول در سال ۱۹۱۹ كوشي آداسي مورد تاخت و تاز يونانيان قرار گرفت و طي يك مبارزهي طولاني در سال ۱۹۲۲ اسكالا نوا بخشي از جمهوري تركيه شد. پس از نبرد چناق قلعه و پيروزي آتاترك، وي به اسكالا نوا آمده و نام بندر را بر اساس نام جزيرهاي در نزديكي آن به كوش آداسي يا جزيرهي پرنده تغيير داد.
كوشآداسي كه به معناي جزيرهي پرنده است، در ۷۱ كيلومتري شهرستان مركزي استان آيدين و در نوار ساحلي منطقهي اژه واقع شده است و بر اساس سرشماري سال ۲۰۰۸ ميلادي، ۵۸٬۶۵۰ نفر و بر اساس برآوردهاي سال ۲۰۰۹ ميلادي ۶۲٬۶۳۷ نفر جمعيت دارد.
اين شهرستان كه از شمال با سلجوق و پاموجاك و از جنوب با شبهجزيرهي ديلك همسايه است، در كانون مراكز مهم گردشگري از جمله ازمير، مريم آنا (خانه حضرت مريم)، ميلت، ديديم، پاموكاله، مارماريس و بودروم قرار دارد. بندر كوش آداسي به علت نزديكي به جزيرهي يوناني "ساموس" براي گردشگراني كه به تركيه سفر ميكنند، از جذابيت خاصي برخوردار است. از بندر كوش آداسي، در ماههاي بهار و تابستان، سفرهاي منظم با قايقهاي موتوري به جزيرهي يوناني ساموس برگزار مي شود. بندر كوش آداسي يكي از بنادر مهم منطقه است.
در مورد تاريخ اين شهر اينگونه ميتوان گفت كه شهر "افسوس" در ۳۰۰۰ ق.م. توسط ايونيها در نزديكي كوش آداسي كنوني تاسيس شد. اين شهر در سال ۵۴۶ قبل از ميلاد به تصرف ايرانيان درآمد. در سال ۲۰۰ قبل از ميلاد امپراتوري روم اين شهر را به تصرف خود درآورد و بعد از تقسيم امپراتوري رم، امپراتوري رم شرقي بر اين شهر تسلط يافت. يك زلزله باعث تغيير مسير رودخانه، آبوهوا و در نتيجه نابودي شهر افسوس در نزديكي كوشي آداسي گرديد و بندر جديدي با نام يوناني اسكالا نُوا (اسكلۀ نو) در محل كنوني كوش آداسي تأسيس شد و جاي بندرگاه افسوس را گرفت. پس از حملهي سلطان محمد فاتح، اين شهر در سال ۱۴۱۳ توسط امپراتوري عثماني اداره ميشد. در دوران سلطنت عثمانيها، اسكالا نوا به داشتن ساختمانهاي با شكوه شهرت داشت.
كاروانسراي اوكاز محمد پاشاه، دروازه قلعه، ديوارها، مساجد و همچنين ارگ قلعه در جزيرهي كبوتر، از جمله بناهايي هستند كه ميتوان معماري دورانعثماني را به وضوح در آنها مشاهده كرد.
پس از جنگ جهاني اول در سال ۱۹۱۹ كوشي آداسي مورد تاخت و تاز يونانيان قرار گرفت و طي يك مبارزهي طولاني در سال ۱۹۲۲ اسكالا نوا بخشي از جمهوري تركيه شد. پس از نبرد چناق قلعه و پيروزي آتاترك، وي به اسكالا نوا آمده و نام بندر را بر اساس نام جزيرهاي در نزديكي آن به كوش آداسي يا جزيرهي پرنده تغيير داد.